Onderweg

Met samengeknepen ogen tuur ik
naar de diepe afgrond en zoek  rusteloos
de hemel en de berg
Ik zou zo graag… maar ergens
weet ik gewoon niet hoe

Niet vragen en niet zoeken
Dichtbij moet het antwoord liggen maar
wat kan het zich goed verbergen
in mijzelf en in mijn hoofd
en overal om mij heen

Soms denk ik het spoor te vinden maar
dan ben ik het ineens ook weer kwijt
en lijkt het als of er honing
aan mij kleeft en dat elke stap
honderd keer overdacht moet worden

Waarom telkens weer die rem
hand in hand met mijn schaduw
Lef, waar ben je
ik zoek je op en neem je mee
Samen gaan we